بررسی کانون کنترل سلامت و رابطه آن با افسردگی و سلامت عمومی در سالمندان شهر شیراز

مقدمه و هدف: سالمندی مرحله­ای از زندگی انسان است که به طور طبیعی با کاهش توانایی­های جسمانی و روانی همراه است و عوامل زیادی در این زمینه نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی کانون کنترل سلامت و رابطه آن با افسردگی  و سلامت عمومی در سالمندان شهر شیراز بود مواد و روش ­ها: طرح پژوهش از نوع همبستگی و جامعه­ی آماری کلیه­ سالمندان در شهر شیراز بودند. بدین منظور 100 سالمند به روش نمونه­گیری در دسترس در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کانون کنترل سلامت والستون، پرسشنامه افسردگی سالمندان و پرسشنامه سلامت عمومی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرم­افزار spss نسخه 17 استفاده شد. یافته­ ها: نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که از بین مؤلفه ­های کنترل سلامت، مؤلفه­های درونی، دیگران و خدا با افسردگی و مؤلفه های درونی، شانس و دیگران با سلامت عمومی سالمندان رابطه معنی­ دار داشتند اما نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تنها مؤلفه­های کنترل درونی (0/41=p<0/000 ,β ) و خدا (0/20- =p <0/03 ,β) پیش­ بینی کننده قوی سلامت عمومی در سالمندان بود و همچنین نتایج نشان داد که دو مؤلفه ­­ی کنترل درونی (0/37 =p <0/000 ,β) و خدا (0/20- =p <0/04,β) پیش­ بینی کننده قوی افسردگی نیز بودند. نتیجه ­گیری: هر چه کانون کنترل سلامت افراد درونی­تر باشد و باور داشته باشند که اعتقاد به خدا بر سلامتی آنها تأثیر مثبت دارد باعث می­شود که رفتارهای خود مراقبتی آنها افزایش یابد و بالعکس، گرایش به کانون کنترل بیرونی، رفتارهای خود مراقبتی را کاهش می دهد.